നനഞ്ഞുണങ്ങുന്ന കമിതാക്കള്‍.
മഴതിമിര്‍ത്തുപെയ്തപ്പോള്‍ അവള്‍ പേടിച്ചു.
ബന്ധനത്തിന്റെ ചരടിലൂടെ ഊര്‍ന്ന് ചെന്ന് അവള്‍ അവനോട് ഒട്ടിച്ചേര്‍ന്ന് നിന്നു.
അവര്‍ മാത്രം.
മഴ നിന്നു.
ചേര്‍ന്നു നില്‍പ്പിന്റെ ചൂടില്‍ അവര്‍ വിയര്‍ത്തു. ആ വിയര്‍പ്പിന്റെ തുള്ളിയില്‍ പ്രകൃതി തിളങ്ങി.
കാലില്‍ തൂങ്ങുന്ന ആ തുള്ളിക്കണ്ണിലൂടെ അവന്‍ സൂര്യന്റെ വരവുകണ്ടു.
‘കടിച്ചുപിടിച്ചുള്ള‘ ജീവിതത്തെ ശപിച്ചു കൊണ്ടവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ആ തള്ള ഇപ്പോള്‍ തിരികെ വരും. പകുതി ഉണങ്ങിയ അവരുടെ നരച്ചതുണിയുമായി, നമ്മളെ വീണ്ടും അകറ്റാന്‍.“
14 അഭിപ്രായങ്ങള്‍:
തള്ള കുറച്ചു ദിവസമായി ചെന്നിട്ടെന്നു തോന്നുന്നു. ഒരു വല നെയ്തിട്ടുണ്ടാരോ...
:)
qw_er_ty
ബിന്ദു അതു കണ്ടു അല്ലേ? :)
പക്ഷെ ഈ അവസാനം ഇംഗ്ലീഷില്‍ വച്ച ‘കൊരട്ടി’ എന്തിനാണെന്നു മനസിലായില്ല.
അത് വലയല്ല ബിന്ദു ബന്ധനത്തിന്റെ മറ്റൊരു ചരട് :)
ഭാവനയും ചിത്രവും അസ്സലായിരിക്കുന്നു.
kalakkan kadukan
അടിക്കുറുപ്പ് എന്ന പടക്കുറുപ്പ് നന്നായി. :-)
Exellenet
ഒരു കമിതാവ് സ്ഥിരം മഴയത്താണെന്ന് തോന്നുന്നു ;)
കുമാര്‍! കൊള്ളാം... നല്ല ഭാവന.
ഇതു കലക്കി..
നല്ല ഭാവന (നടിയല്ല)
ചിത്രവും അസ്സലായിരിക്കുന്നു
കൊതിയാവുന്നു.
ഒരു മഴ പെയ്തെങ്കില്‍.
തലക്കെട്ട് കണ്ട് ഞാനെന്തൊക്കെയൊ ഓര്‍ത്തു...
നല്ല ഭാവന.നല്ല ചിത്രം
ഇതില്‍ എതാ അവന്‍ ? ഏതാ അവള്‍ ?
ഒരു വിശകലനം :
ബന്ധനത്തിന്റെ ചരടിലൂടെ ഊര്‍ന്ന് ചെന്ന് അവള്‍
ന്യൂട്ടന്‍ ചേട്ടന്റെ തലയില്‍ ആപ്പിള്‍ വീണങ്കില്‍,ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച്,അവള്‍ ചുവപ്പുചേല ചുറ്റിയവള്‍ ആവാം
അങ്ങനെ എങ്കില്‍ ഇതു കാലില്‍ തൂങ്ങുന്ന ആ തുള്ളിക്കണ്ണിലൂടെ അവന്‍
ഹെയ് ഇതു ആകെ കണ്‍ഫ്യൂഷനോമാനിയ ആയല്ലൊ ?
മുല്ലപ്പൂവിന്റെ ചോദ്യം വലയ്ക്കുന്ന ചോദ്യം ആണ്. ആ കമിതാക്കളുടെ സാങ്കല്‍പ്പിക സൃഷ്ടാവായ എനിക്ക് അവരെ വഴിയിലുപേക്ഷിക്കാനാവില്ലാലോ! അതുകൊണ്ട് ഇതാ പിടിച്ചോളൂ എന്റെ വിശദീക്കരണം.
അതായത് അവര്‍ കമിതാക്കള്‍ ആണ്. പ്രണയം ആണ് അവരുടെ ശക്തി. അത് എപ്പോഴും ന്യൂട്ടന്റെ ആപ്പിള്‍ ചിന്തയെക്കാളും സ്റ്റ്രോങ് ആണ്. അതിന്റെ ചൂട് ഉണ്ടെങ്കില്‍ അവള്‍ ആ ചരിടിലൂടെ എന്നല്ല ഒരു ചരടുതന്നെയില്ലാതെ പോലും ഏത് ഉയരത്തിലേക്ക് വേണമെങ്കിലും അവള്‍ കയറും. ഊര്‍ന്നല്ല, പറന്നുവേണമെങ്കിലും.
പ്രണയത്തിനു ദൂരവ്യത്യാസങ്ങളും കയറ്റിറക്കങ്ങളും ഒരു പ്രശ്നമല്ല എന്നാണ് എന്റെ ഒരു ചെറിയ അറിവ്.
കടിച്ചുപിടിച്ചുള്ള ജീവിതം - വല്ലാതെ ആ വാക്കുകളെന്നെ വലയ്ക്കുന്നു കുമാര്‍ ഭായ്!
Post a Comment